Foto’s: Annalies Klompe

Flevo Boys bereidt zich voor op het nieuwe seizoen. Hoe is het voor jou om dat voor het eerst in al die jaren niet te hoeven doen?
,,Dat is heel vreemd. Ik heb nog veel contact met Aran Nijboer en dan merk je dat je wel heel erg geïnteresseerd bent in hoe het gaat, hoe de jongens het doen. Voor je gevoel zit je nog half in de selectie, maar dat is niet meer zo. De avonden dat de selectie moet trainen en je nu zelf vrij bent, dat is heel erg wennen. Wennen aan het idee dat het klaar is, dat het niet meer hoeft, dat je andere dingen kunt doen. Het kriebelt af en toe nog wel.”

Wat was voor jou de reden om na 15 seizoenen te stoppen?
,,Vooral mijn thuissituatie. Ik heb een jong gezin: drie kinderen, allemaal onder de vier. Dan merk je gewoon dat voetbal heel veel tijd opslokt van je gezinsleven. Ik vond het tijd dat er aandacht komt voor andere dingen. Als het stukje voetbal wegvalt, heb je meer tijd om aan die andere dingen te besteden.”

Op 22 juni speelde jij jouw afscheidswedstrijd, hoe kijk je terug op die avond?
,,Heel positief, echt top. Ik heb er heel erg van genoten. Ook om jongens weer te zien die je al een hele lange tijd niet hebt gezien. In de kleedkamer was het gelijk weer als vanouds en na de wedstrijd in de kantine was het ook supergezellig. De verwachting is meer dan uitgekomen.”

Heb je de laatste weken van afgelopen seizoen naar jouw afscheid toe kunnen leven?
,,Ik was daar helemaal niet mee bezig. Alles was erop gericht om ons nog te handhaven. Dat had de volledige focus. Dat ik ging stoppen, is naar de achtergrond gedrukt omdat het andere voor ging. Pas toen we gedegradeerd waren, kwam het gevoel: ‘het zit erop’ en ga je richting de afscheidswedstrijd.”

Hoe kijk je terug op de afgelopen 15 seizoenen in Flevo Boys 1?
,,Fantastisch! Dat ik het eerste heb gehaald, was waar ik als kind al van droomde. Daar ben ik enorm trots op. En alles wat daar extra bij is gekomen aan records, mooie prestaties en mooie mensen die ik heb ontmoet tijdens mijn carrière, is allemaal supermooi meegenomen. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor en blij mee.”

Wat kun je je nog herinneren van jouw debuutwedstrijd in het eerste?
,,Dat weet ik nog precies. Ik was A-junior en ik zou gewoon op maandagavond gaan trainen met A1, destijds onder leiding van Henk Brugge. Toen ik bij de kleedkamer kwam, zei Henk dat ik die avond met het eerste mee zou trainen en de dag daarna op de bank zou zitten. Dat was een enorme verrassing. Dinsdagavond om 20.00 uur speelden we thuis tegen Nunspeet en ben ik een halfuur voor tijd ingevallen. We wonnen die wedstrijd met 2-1. Dat was natuurlijk fantastisch.”

Wat zijn voor jou de hoogtepunten uit die 15 jaar?
,,Er zijn twee hoogtepunten. Het seizoen 2013/2014 was voor mij persoonlijk heel mooi, omdat alles wat ik aanraakte zowat in goud veranderde. Ik schoot er hartstikke veel in, werd topscorer (17 goals). Het was het seizoen waarin we bijna kampioen werden, maar op de laatste speeldag verloren. Een ander hoogtepunt was toen we twee keer achter elkaar de beker wonnen en promoveerden naar de Hoofdklasse (2018 en 2019). Dat was qua prestaties enorm gaaf.”

Welke dieptepunten zijn er?
,,Het seizoen voordat we promoveerden en de beker wonnen zijn we er natuurlijk uitgevlogen (2017). En ook nu zijn we weer gedegradeerd. Als je kijkt naar het sportieve aspect van voetbal is dat natuurlijk enorm tegengevallen. Als je terugkijkt had dat anders gekund.”

Is het nu helemaal klaar wat betreft voetbal of zien we jou op een lager niveau terug?
,,Ik zie enorm uit naar de zaterdag zonder verplichtingen. Het veldvoetbal zeg ik eventjes vaarwel, in ieder geval voor een seizoen. Om zo die zaterdagen tijd te hebben voor het gezin. Op woensdagavond ga ik aansluiten bij een zaalvoetbalteam. Dat is dan vooral voor de gezelligheid en iets minder voor de prestatie, maar wel een manier om lekker bezig te blijven. En dan ga ik gewoon kijken wat de toekomst brengt.”

Hoe zie jij de toekomst van Flevo Boys 1 voor je in aanloop naar het nieuwe seizoen?
,,Ik hoop natuurlijk dat ze zo snel mogelijk weer terugkeren naar de Vierde divisie. In de basis is het een fantastische selectie, met een deel jonge jongens waarbij je moet gaan kijken hoe zij zich ontwikkelen en of ze kunnen aanhaken bij het niveau. Als dat lukt hebben ze denk ik een hele mooie kans om bovenin mee te draaien en hopelijk gelijk weer terug te keren naar de Vierde divisie. Ik hoop van harte dat dat lukt.”

Op welke manier blijf je betrokken bij Flevo Boys?
,,Mijn zoontje wordt in de zomer 5 jaar. Die speelt nu bij de kabouters. Als die in een team gaat voetballen op zaterdag zal ik daar ook wel bij betrokken blijven en zo rol je er weer in. Flevo Boys is natuurlijk mijn club en dat zal zo blijven. In die zin ben ik niet ver weg.”

Auteur: Mark Broersma